Shkėndija - Migjeni

Poezia "Shkėndija" nga Migjeni.

Nga zjarrmi i votrės u shkėput njė shkėndi

dhe nėpėr oxhak, u vėrsul nė liri,

nėpėr mes t'errsinės

muer udhėn e qiellės

dhe nė mes hyjve tė natės

zu vendin e Hanės.

Ndrit shkėndi e gjallė nė qiell plot me hyjė,

ndrit shpirti i ri, lidhe me t'arta nyje

nyjet e dashnis,

dashni e fėminis

pėr tė mjeruemėt nė botė

qė vuejnė, derdhin lotė.

Sa bukur shkėndija xhixhillon n'errsinė,

vallzon bashkė me hyjė dhe andrron lumninė...

e poshtė votra fiket,

pranė saj zemra liget,

zemra e njė plaku,

i cili del te praku

dh'e ngreh shkopin nė hyjė shkėndin pėr me gjetė,

rebelin, qė votrėn e shtėpisė e la tė shkretė...

O ti fėmi i ri!

E zjarrta shkėndi!

Pse votrėn e le?

Mė thuaj, pse? Pse?

E shkėndija, hyjet, tė tanė qiella arbnore

nė net't e argjenta, tė reja - posi hark kunore

zbret mbi shtėpia tona...

e na gzohna, gzohna...

dhe puthim agimin...

- qashtu rrfejmė gėzimin.