Matematika.

Fjala "matematikė" vjen nga gjuha e lashtė greke, qė do tė thotė mėsim, studim, shkencė, pėrveē kėsaj ajo pėrgjatė kohėve ka marrė njė kuptim mė tė ngushtė dhe mė teknik qė do tė thotė "studim matematik".

Matematika pėrbėn njė fushė tė njohurive abstrakte tė ndėrtuara me ndihmėn e arsyetimeve logjike mbi koncepte tė tilla si numrat, figurat, strukturat dhe transformimet.

Matematika dallohet nga shkencat tjera pėr njė lidhje tė veēantė qė ka ajo me realitetin. Ajo ėshtė e njė natyre tė pastėr intelektuale, e bazuar tek njė seri aksiomash tė deklaruara tė vėrteta (do tė thotė qė aksiomat nuk i janė nėnshtruar asnjė eksperiencė por janė tė frymėzuara nga eksperienca) ose mbi disa postulate pėrkohėsisht tė pranuara.

Njė pohim matematikor  i quajtur pėrgjithėsisht teoremė ose propozicion konsiderohet i vėrtetė nėse procesi i vėrtetimit formal qė pėrcakton vlefshmėrinė e saj respekton njė strukturė arsyetuese logjike-deduktive.

Matematika ėshtė njė mjet esencial nė shumė fusha si shkencat natyrore, inxhinieria, mjekėsia, financa dhe shekencat sociale.

Matematika merret me studimin e raporteve sasiore dhe cilėsore tė objekteve konkrete dhe abstrakte, si dhe me studimin e formave hapėsinore.

Ajo ėshtė shkencė qė studion relacionet dhe nė thelbin e saj ėshtė kuptimi i numrit. Matematika ėshtė shkencė deduktive qė do tė thotė se pėrfundimet e saj janė tė pėrgjithshme dhe janė rrjedhim logjik i aksiomave. Matematika ka njė lidhje tė veēantė edhe me fizikėn.